«Διαχωρίζομαι από οποιεσδήποτε πρακτικές που έχουν σαν σκοπό να προβληθεί κάποιος. Σκοπός δεν είναι προβληθώ μέσα από αυτήν την διαδικασία. Σκοπός μου είναι να μην αποθηκεύσουμε το μέλλον για τις επόμενες γενιές, γιατί είναι κάτι που θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά και με πολύ μεγάλο τίμημα..»



Θέλω να τονίσω και νομίζω ότι το έχω δείξει από την πρώτη κιόλας στιγμή, ότι σκοπός μου δεν είναι να κάνω μια στείρα αντιπολίτευση. Τώρα όσο για το αν έχω υπονομεύσει και εγώ και η παράταξη μου το έργο της Δημοτικής Αρχής, νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Όσον αφορά το θέμα του ΚΕΛ, λέμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη και πρέπει να γίνει. Το θέμα όμως είναι ότι θα πρέπει να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις.

Απ’ ότι είδαμε και στην απάντηση του κυρίου Λιακόπουλου, στα δεκαέξι σημεία, είδαμε φοβερές αποκλίσεις. Εγώ προσωπικά δεν είδα κάποια από αυτές τις θέσεις να εγκρίνεται έτσι όπως τις θέσαμε.

Ειπώθηκε ότι δεν έχουμε πρόταση. Λογικό είναι, δεν μπορούμε να έρθουμε με μια ολοκληρωμένη μελέτη και να πούμε, να πάρτε την μελέτη αυτή και προχωρήστε. Παρ’ όλα αυτά όμως, αν κοιτάξουμε γύρω μας και σε όλο τον σύγχρονο κόσμο και στην υπόλοιπη Ευρώπη θα δούμε κάποια κλασικά παραδείγματα. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί θα πρέπει να δεχτούμε αυτό που είπε ο Λιακόπουλος, ότι αυτό γίνεται στην Βαρκελώνη. Τι σημαίνει; Ότι εμείς είμαστε πολίτες Β΄ κατηγορίας; Και στην Βαρκελώνη που πρόκειται για έναν βιολογικό καθαρισμό, ο οποίος καλύπτει δυόμισι εκατομμύρια κατοίκους, έχει την δυνατότητα επεξεργασίας τετρακοσίων είκοσι χιλιάδων κυβικών μέτρων ημερησίως, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι εκατόν είκοσι κυβικά ανά ώρα παράγονται για πόσιμο νερό και δεκατέσσερις χιλιάδες τετρακόσια κυβικά παράγονται ανά ώρα για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.

Και λέγοντας εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, μην παρεξηγηθούμε, δεν εννοούμε άρδευση, γιατί λογικό είναι, δεν μπορεί να διατεθεί όλο αυτό το νερό για άρδευση. Μιλάμε για εμπλουτισμό με γεωτρήσεις, που κατά αυτόν τον τρόπο στην Ισπανία επιτυγχάνουν και αρνητική όσμωση. Δηλαδή δεν αφήνουν το θαλάσσιο νερό να καταλάβει το χώρο του υπεδάφους, τους υδατίνους πόρους. Αυτό είναι ένα από τα παραδείγματα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σε πολλές άλλες χώρες, όπως στην Λευκορωσία, όπου έχουμε τέσσερις βιολογικούς καθαρισμούς, σύγχρονης τεχνολογίας, με μηδενική εκροή σε ποτάμια και σε λίμνες, πάλι με τις ίδιες προϋποθέσεις.

Εδώ λοιπόν αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω και αναρωτιέμαι είναι για ποιο λόγο εμείς πρέπει να υποστούμε έναν τέτοιο βιολογικό καθαρισμό που να λειτουργεί με τέτοιες προδιαγραφές εικοσαετίας. Είναι σαν να διαπραγματευόμαστε αυτή τη στιγμή να αγοράσουμε ένα αυτοκίνητο καινούριο του 1972 μοντέλο. Και διαπραγματευόμαστε την εποχή που όλα τα αυτοκίνητα έχουν ένα σωρό αξεσουάρ, αν θα έχει δεξί καθρέπτη ή όχι. Ειλικρινά αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω. Ακόμα και στην Κίνα, έκανα μια σύντομη ερεύνα σε μια από τις εταιρίες που κατασκευάζουν συνήθως βιολογικούς καθαρισμούς σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν δυο, τρεις οι οποίες είναι πολύ μεγάλες, ακόμα και στην Κίνα, σε πόλη οκτώ εκατομμυρίων κατοίκων και μάλιστα με πληθυσμό που το μηνιαίο εισόδημα του είναι εκατό δολάρια, έχουν την τύχη να έχουν τέτοιους βιολογικούς και εμείς κουβεντιάζουμε το θέμα εκροής στην θάλασσα. Το θεωρώ απαράδεκτο.

Διαχωρίζομαι από οποιεσδήποτε πρακτικές που έχουν σαν σκοπό να προβληθεί κάποιος. Σκοπός δεν είναι προβληθώ μέσα από αυτήν την διαδικασία. Σκοπός μου είναι να μην αποθηκεύσουμε το μέλλον για τις επόμενες γενιές, γιατί είναι κάτι που θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά και με πολύ μεγάλο τίμημα..

Άκουσα προσεκτικά τις θέσεις του Αντιδημάρχου, του κυρίου Μάρκου. Όσον αφορά το δεκαπέντε, θεωρώ ότι προτιμότερο είναι να απαντηθεί όχι μέσω ερώτησης, αλλά μέσω μιας θέσης. Γιατί σίγουρα αυτή η ερώτηση είναι ρητορική έτσι; Ξέρουμε και την απάντηση. Στις προτάσεις του κυρίου Κασίμη θα ήθελα να προσθέσω ότι θα πρέπει να γίνει και μια προμελέτη. Επειδή κανείς από μας, όπως είπαμε, δεν είμαι ειδικός και επειδή στόχος δεν είναι ούτε αν κωλυσιεργήσουμε, ούτε απλά να αρνηθούμε, δηλαδή δεν θέλουμε να πούμε όχι, θέλουμε μια προμελέτη, ούτως ώστε οι ειδικοί να αποδείξουν ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν.